Franziska Koch vecht zich naar derde stek in slotetappe, Juliette Labous is vijfde in eindklassement Giro d´Italia vrouwen

De laatste wedstrijddag van de Giro d´Italia voor vrouwen voerde de rensters opnieuw over beklimmingen, maar zonder een hoge aankomst bergop dit keer. Maar het beproevende terrein en de hete omstandigheden zouden er opnieuw een uitdagende dag in het zadel van maken. Met als doel om een laatste keer hun stempel te drukken op de wedstrijd, wilde Team dsm-firmenich PostNL de middag kleuren in een poging om voor de ritwinst te gaan.

Vanuit het vertrek was er een gesloten koers in het peloton en was het een afvalkoers op het moment dat ze de eerste beklimmingen opreden, waarbij het peloton geleidelijk aan uitdunde. Sterk gesteund door het team wisten Franziska Koch en Juliete Labous de top van de hoogste klim van de dag te bereiken in een circa dertig rensters sterk peloton. Daarop volgen de aanvallen elkaar snel op, waarbij zowel Koch als Labous hun poging waagden, waarbij Koch uiteindelijk met een trio weg wist te komen in haar tweede grote aanval.

Het trio werkte goed samen en breidde hun voorsprong op de groep met de roze trui uit. In de fase van de niet gecategoriseerde beklimmingen richting de streep hadden ze 45 seconden voorsprong op het peloton. Een onvermoeibare Koch kwam terug bij de andere twee vluchters nadat ze aanvankelijk het contact kwijt raakte op de voorlaatste klim, er zorg voor dragend dat ze mee kon strijden voor de ritwinst. Met de finishboog in zicht, was het afzien richting de streep toen de sprint begon. Koch gaf alles, zich nog eens verbijtend, maar kon niet voorbij de andere twee komen, daarmee voor een derde plek tekenend in de daguitslag.

Daarachter in de roze truigroep waren er aanvallen te noteren richting de finish, waar Labous sprintte naar een vijfde plek in de daguitslag, dezelfde positie die zij en het team veilig stelden in het algemeen klassement.

Na de rit zei Koch: “Het was een erg zware dag. Het was direct koers vanaf de start, omdat Lid-Trek voordeel zou halen uit het wegrijden van een kopgroep, terwijl SD Worx alles bijeen wilde houden om voor de boniseconden te kunnen rijden. We volgden de aanvallen en loerden op ons moment om ervoor te gaan, omdat we wisten dat ze niet de mankracht zouden hebben om de wedstrijd te controleren in de beginfase. We wisten dat er een punt zou komen dat de teams die wilden controleren geen munitie meer zouden hebben, maar helaas gebeurde dat na al het klimerwerk, die ik wist te overleven. We vermaakten ons in de afdaling en zochten een moment om te gaan. Op een gegeven moment was Juliette weg, maar die poging werd teniet gedaan en daarna zag ik een goede gelegenheid en ben ervoor gegaan. Het was een mooie ontsnapping met drie en we wilden allemaal ons werk doen. Natuurlijk willen we altijd winnen, maar kijkend naar de afloop, heb ik er alles aan gedaan wat ik kon. Ik werd al gelost op de klim daarvoor maar kwam terug. Omdat ik er alles aan heb gedaan, kan ik blij zijn met een derde stek. Ik denk dat dit een goede week voor ons. Juliette heeft zich maximaal gegeven in de bergritten. Veel meer kun je nu eenmaal niet doen. We wisten ons goed te positioneren, dus het team was goed bezig. Soms moet je simpelweg accepteren dat anderen sterker zijn. We hielden de motivatie hoog met deze groep de hele week, we gingen er elke dag voor, en dat is denk ik het meest belangrijke om te doen in een etappekoers.”

Team dsm-firmenich PostNL coach Kelvin Dekker voegde daaraan toe: “Gisteren waren we een beetje teleurgesteld, dus we zijn er vandaag ingevlogen en probeerden de knop om te draaien en in te zetten op een etappezege. We hadden de volle inzet nodig van de ploeg om ervoor te gaan en moesten er zorg voor dragen dat we ons in de juiste situatie manoeuvreerden. Iedereen deed haar deel in het aanvallen en zorgde ervoor de koers hard te maken. Ook Juliette is echt in de aanval getrokken, niet met het idee om zelf weg te komen, maar om de koers te openen voor een ander om daarna te gaan. Franzi deed het echt geweldig door mee te zijn met een groep van slechts 25 rensters na al dat klimwerk. Ze wist weg te komen met een groep van drie koploopsters en het was al snel duidelijk dat dit een goede vlucht was, ze werkten voorin goed samen en reden sterk. De finale was echter een beetje te zwaar voor haar om de andere twee te verslaan. Ik denk dat een derde plek iets om trots op te zijn voor Franzi persoonlijk maar ook na goed werk van het gehele team. Ik denk dat we in de Giro in zijn algemeenheid hebben gedaan wat we konden. We hadden wat pech met valpartijen en problemen op belangrijke momenten, maar om de wedstrijd dan te beëindigen zoals we deden met een vijfde plek in het algemeen klassement is niet slecht. We hebben er alles aan gedaan en hebben nergens spijt van en dat is het meest belangrijke.”