Onder de dreiging van een rit vol met waaiers in de tweede helft van de dag, begon het openingsdeel van de tiende etappe van de Tour de France relatief eenvoudig voor het peloton, met geen echte vlucht die zich vormde van voren. Team dsm-firmenich PostNL bleef in de hoofdmacht met het doel om energie te sparen voor de finale. Toen de laatste zestig kilometer aan was gebroken steeg de spanning in het peloton toen een gedeelte werd aangedaan met mogelijke zijwind, maar de wind was afgenomen en niet sterk genoeg om schade aan te richten.
Vanaf dat moment ontspande het peloton een beetje maar de onderliggende nervositeit bleef op weg naar de sprintaankomst. Een klim die niet met een categorie was aangemerkt in de laatste zeven kilometer zorgde voor een flink gevecht voor de uitgangsposities voordat een snelle afdaling leidde naar een vlakke finale van drie kilometer. Helaas raakten de onderdelen van de Team dsm-firmenich PostNL trein elkaar kwijt in de snelle chaos en werden terug naar achteren gedrongen in de groep. Ze probeerden zo goed mogelijk te hergroeperen waarbij Frank van den Broek John Degenkolb naar voren bracht, maar helaas bleef de rest van de sprintgroep vast te zitten aan de verkeerde kant van een kleine breuk. Uiteindelijk ging Degenkolb ervoor in de sprint, waarbij de Duitse routinier een flinke snelheid aan de dag legde die hem de zevende plek bracht.
Team dsm-firmenich PostNL coach Matt Winston zei: “We kwamen als team over de klim in de finale, maar in de snelle afdaling richting de laatste vijf kilometer raakten we elkaar enigszins kwijt en kwamen nooit meer echt samen als springroep. Frank toonde een goede inspanning door John in een positie te brengen van waaruit hij kon sprinten, maar dat was ook wel een lastminute beslissing die ter plekke werd genomen omdat er niemand anders was, dat John degene zou worden om te gaan sprinten. Voor hem zorgt dat voor een beetje gemengde gevoelens door top 10 te rijden op deze manier terwijl het ons doel is om te sprinten met Fabio.”