Sinds 2023 maakt Becky deel uit van Team dsm-firmenich PostNL, waarin zij grote stappen maakte als laatbloeier in de sport. De Britse, afkomstig van het eiland Isle of Man, begon in 2019 namelijk noodgedwongen aan wielrennen vanwege een chronische vermoeidheid, maar bleek meer dan getalenteerd in het zadel.
Becky groeide op als algeheel sportliefhebber. Voetbal, tennis, ballet en badminton is een greep uit de sporten die ze in het verleden heeft beoefend, maar dan ben je er nog niet: “Noem het maar, en ik heb het geprobeerd”, stelt Becky lachend. Op veertienjarige leeftijd werd ze door een vriendin uitgenodigd om samen een triatlon te doen, waarna zij meteen verslaafd raakte en uiteindelijk een sportbeurs kreeg aan de universiteit van Stirling. Vijf jaar later stond haar leven echter op zijn kop, toen de negentienjarige de diagnose van chronische vermoeidheid kreeg, wat hard binnenkwam voor de uiterst sportieve Becky.
“Ik had het gevoel dat ik alles miste, vooral omdat mijn hele sociale kring bij sport betrokken was, maar in zekere zin hielp het me ook omdat ik me echt op mijn studie kon concentreren en mijn cijfers verbeterden. Door psychologie te doen, heb ik veel over mezelf geleerd en kon ik mijn sportzorgen loslaten en daar al mijn energie in steken.”
Uiteindelijk kreeg Becky het sein om weer te beginnen met trainen, allereerst op de fiets. Later zou blijken dat ze de sport daarna nooit meer zou verlaten nadat ze het eerst probeerde op de baan en met criteriums belandde zij uiteindelijk bij een wielervereniging.
“Ik vind het erg leuk om op de fiets meer van de wereld te zien, maar ook om verschillende soorten mensen te ontmoeten uit allerlei culturen en landen. Het is echt verrijkend. Achteraf gezien had ik gewild dat ik meer talen kon spreken!”
Becky heeft een zeer gedreven karakter en zegt dat ze nu niets meer als vanzelfsprekend beschouwt in het leven, en daardoor gemotiveerd is om iets te doen waar ze elke dag van geniet, namelijk fietsen
Becky omschrijft zichzelf als doorzetter, flamboyant en extrinsiek-intrinsiek en grapt dat ze heel spraakzaam en extravert overkomt, maar dat ze van binnen eigenlijk behoorlijk verlegen is. Ze denkt dat al deze drie eigenschappen essentieel zijn voor een carrière in de sport, omdat je bereid moet zijn hard te werken om je doel te bereiken, maar je moet ook met mensen kunnen communiceren en met hen overweg kunnen.
“Elkaar goed kennen naast de fiets helpt elkaar ook te kennen op de fiets.”
Toegegeven, ze was een beetje zenuwachtig in aanloop naar haar eerste jaar in het Vrouwenprogramma, maar ze greep de kans met beide handen aan en zette gedurende het hele seizoen sterke prestaties neer. Becky geniet er ook van om deel uit te maken van de professionele organisatie en te leren van rensters als Juliette Labous, die laat zien dat je door hard werken de top van de sport kunt bereiken. Het allerbelangrijkste is echter dat ze, vooruitkijkend naar de toekomst, zoveel mogelijk wil leren: ze wil het allemaal in zich opnemen.
Buiten het fietsen om brengt ze graag tijd door met haar vrienden en familie, maakt ze graag wandelingen in de Schotse heuvels en is goed eten belangrijk voor haar. Op het moment van schrijven grapt Becky dat mensen haar woonsituatie misschien vreemd vinden: zij woont momenteel namelijk bij de ouders van haar partner, terwijl hij bij de hare woont. Maar ze kunnen het allemaal goed met elkaar vinden, hun situatie is gewoon niet zoals de bekende stereotypen.