Max Poole is derde op uitdagende beklimming Lagos de Covadonga in 16e rit Vuelta

Met de laatste rustdag achter de rug, kwam Team dsm-firmenich PostNL opnieuw in actie in de Vuelta a España voor nog maar eens een bergrit en een beroemde aankomst bergop op Lagos de Covadonga met zijn steile stroken en vaak mythische mistige omstandigheden. Opnieuw een dag die zich leende voor een kopgroep en dus was het doel om mee te zijn met Max Poole en idealiter ook met meer manschappen.

Na een sterk optreden van het team gebeurde juist dat toen Poole en Martijn Tusveld mee waren met de vlucht van de dag. Zonder de aanwezigheid van een bedreiging voor het klassement in de achttien renners tellende groep, mocht de kloof zich verdiepen tot meer dan tien minuten en dat punt werd bereikt met nog vijftig kilometer te gaan. Waardoor het duidelijk was dat de renners voorin zouden strijden voor de dagzege. Tusveld en Poole onderhielden het tempo in de kopgroep, waarbij de Nederlander nog één laatste beurt deed op het moment dat de lagere gedeelten van de klim bereikt waren. Met nog tien kilometer te gaan werden er veel pogingen ondernomen in de kopgroep en het dunde voorin snel uit tot een groep van vier renners met ook Poole daarbij. De jonge Brit reed sterk en probeerde meerdere malen het elastiek te laten knappen en weg te rijden van Zana en Soler, maar hij was niet in staat hen af te schudden. Een splijtende demarrage van Soler zorgde ervoor dat hij een gat sloeg op het moment dat er nog drie kilometer te rijden waren, terwijl Poole en Zanda daarachter nog flink strijd leverden. Alles gevend wat hij nog in huis had, wist Poole als derde de finishlijn te passeren na een opnieuw sterk optreden: zijn derde etappepodium in de Vuelta tot nog toe.

Poole zei: “Het was opnieuw een flink gevecht om in de vlucht te komen, maar de jongens leverden goed werk en ik wist met Martijn mee te zijn. Martijn leverde echt goed werk de hele dag om bij mij te staan. Toen we eenmaal de kloof geslagen hadden, wisten we dat alles zou aan gaan komen op de laatste, zware beklimming. Ik voelde me sterk en probeerde datgene te doen wat goed voelde op dat moment, maar op het einde van de rit kraakte ik een beetje richting de top, toen Soler nog een laatste aanval plaatste. Het was fijn om weer voorin mee te strijden in week drie en hopelijk krijgen we nog enkele kansen om ervoor te gaan vanuit een kopgroep.”

Team dsm-firmenich PostNL coach Phil West vervolgde: “Weer een dag waarin we meezaten in de ontsnapping in deze wedstrijd. We wilden er zeker van zijn dat we mee waren met de juiste kopgroep zodat we een kans konden maken om voor de rit te gaan met Max. Opnieuw dankzij goed teamwork waren we daartoe in staat en hadden we steun mee in de kopgroep met Martijn, wat goed was. Daarna was het zaak om zo efficiënt mogelijk in de finale te geraken zodat we nog genoeg energie over hadden om later in de rit voor de rit te kunnen koersen. We wilden geduldig zijn en wachten tot de klim haar tol zou eisen en er dan voor gaan in de diepe finale. Ik denk dat we het over het algemeen goed gedaan hebben, maar Max liet zich iets te veel zien in een vroeg stadium en toen Soler nog eens aanviel, kon Max gewoon niet volgen en moest hij zijn eigen tempo rijden richting de streep. We kunnen tevreden zijn met weer een podiumplek in de etappe, hoewel we in een situatie als deze altijd hopen op meer, maar er komen meer kansen in de bergen later in de wedstrijd waar we het opnieuw kunnen proberen.”